Jeep Wrangler TJ - Godny następca

Właściwości terenowe? Świetne. Wygoda codziennego użytkowania? Bardzo kiepska. „Te-jotka” nie straciła charakteru poprzednika.

Zastąpić model chwytający za serca wielu miłośników off-roadu, a jednocześnie nie wyjść z „SUVowej” mody - z takim zadaniem musieli sobie poradzić twórcy następcy Wranglera YJ. Co zatem zrobili? Zostawili koncepcję modelu, nieznacznie zmodyfikowali podzespoły, aby zapewnić nieco wyższy komfort oraz wygładzili nadwozie. Wprowadzony na rynek w 1996 roku samochód, spodobał się klientom. Wrangler na okrągło

Te proste wojskowe kształty zaopatrzone w potężne błotniki i charakterystyczny przód dalej pomagały w uczynieniu z auta prawdziwego „twardziela”. Leciutkie wygładzenie ostrych linii zapewniło Wranglerowi ponadczasowość. Jak najprościej odróżnić „Igrek-jota” od nowszej konstrukcji? Po reflektorach. W TJ są one okrągłe i nawiązują tym samym do pierwszych „dżipów”. Potrzebujesz miejsca? Idź do konkurencji

W kategorii „Przestronność i funkcjonalność” Wrangler nie ma się czym pochwalić. Niewiele miejsca z przodu, prawie całkowity jego brak z tyłu i bagażnik o rozmiarze większego schowka - tym autem nie zrobimy rodzinnego wyjazdu. Zresztą kto by chciał podróżować w kabinie wykonanej z dość brzydkich, nieprzyjemnych w dotyku materiałów i trzymać prawie każdy swój drobiazg przy sobie. Jak to kto? Prawdziwi „off-roaderzy” ceniący trwałość i łatwość czyszczenia kabiny. Rzędówka to prawdziwa terenówka

Spośród trzech „benzynówek” stosowanych w samochodzie, tylko jedna ma przyzwoite spalanie. A jest nią wprowadzona w 2003 roku 2,4-litrówka o mocy 143 KM. Pozostałe silniki, jak to w amerykańskich motorach bywa… „siorbią, ile wlezie”. Silnik 2.5/121 KM 15 l/100 km, natomiast 4.0/177 KM nierzadko ponad 20. Co otrzymujemy w zamian za znaczne uszczuplanie portfela na stacji? Po pierwsze trwałość, po drugie świetne właściwości terenowe. To zasługa prostoty konstrukcji, niewysilenia jednostki i wysokiego momentu obrotowego. Topowa „czwórka” ma poza tym jeszcze jedną zaletę - przyspiesza do „setki” w 10 s i cechuje się doskonałą elastycznością. Taką „rzędówką” to można sobie pojeździć, szczególnie w kopnym piachu!

Bez kompromisów!

Jeep Wrangler TJJeep Wrangler TJ

Potężny silnik to jednak nie wszystko. Na bezdrożach potrzebne jest przede wszystkim mocne podwozie. W tym momencie trzeba Wranglera niebywale pochwalić. Jego konstrukcja wyśmienicie jeździ w terenie, nawet bez przeróbek. Sztywne mosty oparte na sprężynach, napęd 4x4 z przodem dołączanym „na sztywno” i reduktor - to klasyka rozwiązań, niesprzyjająca jednak wygodzie na asfalcie. Ale czy to w prawdziwym „dżipie” jest ważne? Dla większości klientów nie, dla nich też przygotowano wersję specjalną Rubicon. Pod bardziej bojowym nadwoziem ukryto mocniejsze mechanizmy, 100-procentowe blokady i zastosowano większe koła. Ta seryjna modyfikacja to jednak pryszcz w porównaniu do możliwości przeróbek Wranglera. Najpoważniejsze „maszyny” to auta nie do zdarcia, niebojące się nawet największych przeszkód!Tylko dla pasjonatów

Wranglera polecam tylko zagorzałym fanom tej żywej legendy. Dlaczego? Po pierwsze ze względu na ceny, po drugie ze względu na koszty eksploatacji. Oba te problemy związane są z małą popularnością modelu na naszym rynku. Za coś unikatowego trzeba przecież zapłacić, a i import części z USA nie jest tani. Całe szczęście, że auto jest w miarę niezawodne, a koszty napraw ułatwia prosta budowa. Najczęściej psującymi się elementami są podzespoły podwozia niszczące się podczas terenowych eskapad (m.in. półosie, wielopusty wałów, krzyżaki). Użytkownikami Wranglera są jednak głównie pasjonaci, dla których ich off-roader jest oczkiem w głowie!